கிளிப்பிள்ளை

கண்ணாடியணிந்த வெண்ணிலவே
உன்னைக்
காணாமல் இருந்திருந்தால்
காதலென்பதே எனக்குத்
தெரியாமல் போயிருக்கும்.....

என்னை நீ
பார்க்காமல் இருந்திருந்தால்
நான் கவிஞன் என்பதே
கண்டுபிடிக்கப்படாமல் போயிருக்கும்.....

உன்
ஸ்பரிசம் இல்லையென்றால்
பூமியில் மிகவும் மென்மையானது
பூக்கள் என்றே நான்
பொய் சொல்லியிருப்பேன்.....

நீ போகும் பாதையில்
கற்களே கிடையாதென்று
கண்டவர்கள் சொன்னார்கள் - காரணம்
அழகியுன் பாதம்பட்டு
அவைகள் எல்லாம்
அகலிகை(கள்) ஆனதென்று
அப்புறம் தானறிந்தேன்.

சோகத்தை
மறக்கச் செய்யும்
கன்னி
லாட்டரியாய் - நீ
ஜாக்பாட் அடித்த
சந்தோஷத்தில் நான்.

முதலில் நானுனக்குப்
பொருத்தமில்லையோ என
வருத்தப்பட்டேன் - பின் உன்னால்
திருத்தப்பட்டேன்.

நிலா பார்க்கையிலும்
கலா ஞாபகமே - நெஞ்சில்
உலா வருகிறது....

உன்
கண்ணொளி பட்டுத்தான்
என்
இதய இலையில்
ஒளிச்சேர்க்கை நடக்கிறது....

நீ
சிரிக்கையில் சிதறும்
சில்லரைகளால்
என் ஞாபகஉண்டியல்
நாளுக்குநாள் நிறைகிறது.

உனக்குப் பிடித்ததெல்லாம்
எனக்கும் பிடிக்கிறது.
உனக்குப் பிடிக்காததெல்லாம்
எனக்கும் பிடிக்கவில்லை.

சொல்லப்போனால்
சொல்பேச்சு
கேட்கிரவனாகிப்போனேன் நான்....

விட்டுவிடு என்றால்
விடுவதும் 
வேண்டாம் என்பதை
வெறுப்பதும்......

ஒரு வகையில் 
நான் = கிளிப்பிள்ளை.

 (டிஸ்கி: கல்லூரிக் காலத்தில் காதலில் கிறுக்கியது.)